การยินยอมลดค่าเช่าที่เกี่ยวข้องกับ COVID-19 (Covid-19-Related Rent Concessions)
การยินยอมลดค่าเช่าที่เกี่ยวข้องกับ COVID-19 ที่ปรับปรุงในมาตรฐานการรายงานทางการเงิน ฉบับที่ 16 เรื่อง สัญญาเช่า ซึ่งมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 1 มิถุนายน 2563 ทั้งนี้อนุญาตให้กิจการถือปฏิบัติก่อนวันที่มีผลบังคับใช้ได้ โดยการปรับปรุงนี้ เพื่อการผ่อนปรนในทางปฏิบัติ ผู้เช่าไม่จำเป็นต้องประเมินว่าการยินยอมลดค่าเช่าว่าเป็นการเปลี่ยนแปลงสัญญาเช่าหรือไม่ โดยเป็นการยินยอมลดค่าเช่า
- ที่เกิดขึ้นอันเป็นผลโดยตรงจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) และ
- ที่เข้าเงื่อนไขตามที่ระบุไว้
โดยให้บันทึกการยินยอมลดค่าเช่านั้นเสมือนว่า “ไม่ใช่การเปลี่ยนแปลงสัญญาเช่า”
Covid-19-Related Rent Concessions, which amends IFRS 16, is effective from 1 June 2020 with earlier application permitted. The amendment permits lessees, as a practical expedient, not to assess whether rent concessions that occur as a direct consequence of the covid-19 pandemic and meet specified conditions are lease modifications and, instead, to account for those rent concessions as if they were not lease modifications.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
การขยายเรื่อง “การยกเว้นการถือปฏิบัติตามมาตรฐานการรายงานทางการเงิน ฉบับที่ 9 เรื่อง เครื่องมือทางการเงิน เป็นการชั่วคราว” (Extension of the Temporary Exemption from Applying IFRS 9)
การขยายเรื่อง “การยกเว้นการถือปฏิบัติตามมาตรฐานการรายงานทางการเงิน ฉบับที่ 9 เรื่อง เครื่องมือทางการเงิน เป็นการชั่วคราว” ที่ปรับปรุงในมาตรฐานการรายงานทางการเงิน ฉบับที่ 4 ได้ขยายระยะเวลาสำหรับการยกเว้นการถือปฏิบัติตาม TFRS 9 เป็นการชั่วคราว” ไปอีก 2 ปี ส่งผลให้การยกเว้นเป็นการชั่วคราวดังกล่าวจะหมดอายุสำหรับรอบระยะเวลารายงานที่เริ่มในหรือหลังวันที่ 1 มกราคม 2567
Extension of the Temporary Exemption from Applying IFRS 9, which amends IFRS 4, extends the temporary exemption from applying IFRS 9 by two years. It will expire for annual reporting periods beginning on or after 1 January 2023.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
การปฏิรูปอัตราดอกเบี้ยอ้างอิง-ระยะที่ 2 (Interest Rate Benchmark Reform—Phase 2)
การปฏิรูปอัตราดอกเบี้ยอ้างอิง-ระยะที่ 2 (การปรับปรุงระยะที่ 2) ที่ปรับปรุงในมาตรฐานการรายงานทางการเงิน ฉบับที่ 9 เรื่อง เครื่องมือทางการเงิน มาตรฐานการรายงานทางการเงิน ฉบับที่ 7 เรื่อง การเปิดเผยข้อมูลเครื่องมือทางการเงิน มาตรฐานการรายงานทางการเงิน ฉบับที่ 4 เรื่อง สัญญาประกันภัย และมาตรฐานการรายงานทางการเงิน ฉบับที่ 16 เรื่อง สัญญาเช่า การปรับปรุงระยะที่ 2 นี้จัดการปัญหาที่อาจกระทบกับรายงานทางการเงินระหว่างการปฏิรูปอัตราดอกเบี้ยอ้างอิง ซึ่งรวมถึงผลกระทบจากการเปลี่ยนแปลงกระแสเงินสดตามสัญญา หรือความสัมพันธ์ของการป้องกันความเสี่ยงที่เกิดขึ้นจากการเปลี่ยนอัตราดอกเบี้ยอ้างอิงไปใช้อัตราดอกเบี้ยอ้างอิงอื่นแทน วัตถุประสงค์ของการปรับปรุงระยะที่ 2 คือ
- สนับสนุนบริษัทในการถือปฏิบัติตามมาตรฐานการรายงานทางการเงินเมื่อการเปลี่ยนแปลงจากการปฏิรูปส่งผลต่อกระแสเงินสดตามสัญญาหรือความสัมพันธ์ของการป้องกันความเสี่ยง และ
- ช่วยบริษัทในการให้ข้อมูลที่มีประโยชน์ต่อผู้ใช้งบการเงิน
Interest Rate Benchmark Reform—Phase 2 (Phase 2 amendments) was issued in August 2020 and amends IFRS 9, IAS 39, IFRS 7, IFRS 4 and IFRS 16. The Phase 2 amendments address issues that might affect financial reporting during the reform of an interest rate benchmark, including the effects of changes to contractual cash flows or hedging relationships arising from the replacement of an interest rate benchmark with an alternative benchmark rate. The objectives of the Phase 2 amendments are to:
- support companies in applying IFRS Standards when changes are made to contractual cash flows or hedging relationships because of the reform; and
- assist companies in providing useful information to users of financial statements.
